Со воведно обраќање во кое ја акцентирав поврзаноста на животната средина, отпорноста кон климатските промени и исполнувањето на цел 7 од целите за одржлив развој на ОН, го отворив вториот ден од „Македонски енергетски форум 2021: Мапирање на енергетската иднина”(МЕФ), насочен кон енергетската иднина на регионот и мапирање енергетската иднина на земјите од Западен Балкан.
Неодамнешните природни непогоди предизвикани од климатските екстреми, како што беа поплавите во Њујорк, пожарите што ги зафатија нашите шуми и слично, јасно го покажуваат лицето на климатските промени и на потребата од концетрирање на ублажување на овие настани и градење на инфраструктура отпорна на последиците од климатските промени.
Инвестирањето во ублажување и отпорност денес е всушност инвестиција што ќе има долгорочно враќање за подобро да не подготви за овие настани во иднина. Анализите покажуваат дека трошоците за ублажување на поплавите, финансиски се многу поголеми од трошоците за штетата што може да ја предизвикаат или за потенцијална загуба на животи.
Укажа и на мошне амбициозниот Национален придонес кон договорот од Париз, со кој како држава поставивме цел до 2030 година да ги намалиме емисиите на стакленички гасови за 52%, и нагласив дека во правец на постигнување на овие амбиции неодамна е усвоена Долгорочна стратегија за климатска акција и се очекува до крајот на годината да биде донесен Законот за климатска акција.
Зголемување на удел на обновлива енергија, инвестирање во соларна енергија, енегија од ветер, изградба на голема ХЕ Чебрен која треба да обезбедува повеќе од 300 мегавати електрична енергија се приоритетни активности во енергетската транзиција, а инвестирањето во гасоводите и инфраструктурата за дистрибуција на гас ќе помогне во транзицијата од погонски горива на РЕК Осломеј и особено од РЕК Битола, со тенденција РЕК Битола нда биде исклучен најдоцна до 2030 година. Од друга страна потенцирав дека напуштањето на јагленот како гориво и инвестирањето во обновлива енергија има силно влијание и врз решавањето на проблемот со загадувањето на воздухот.
На крај ја истакнав потребата од поддршка од страна на развиените држави во процесот на енергетската транзиција, потенцирајќи дека климатските промени се глобално, а не локално прашање.
